Klocki NEMI to pomoc dydaktyczna autorstwa Nemezjusza Cywińskiego, która pomaga wprowadzić dzieci w świat matematyki poprzez wielozmysłowe doświadczanie jej. Wykorzystanie ich w procesie dydaktycznym jest niezwykle proste, nawet gdy mamy do czynienia z przedszkolakami niepotrafiącymi jeszcze pisać. Dzięki ich wykorzystaniu dzieci otrzymują obrazową reprezentację poszczególnych liczb zmierzającą ku wytworzeniu ich reprezentacji umysłowej. Co więcej – klocki Nemi można dotknąć i swobodnie nimi manipulować dostarczając tym samym większej ilości wrażeń.

W programie „Uczymy Dzieci Programować” naukę kodowania traktujemy jako z góry zaplanowany proces, gdzie każde działanie wynika z poprzedniego i jest wstępem do kolejnego. W propozycjach aktywności  programu zabawy około programistyczne wplatane są do codziennych aktywności dydaktycznych. Można kodować na edukacji matematycznej, społecznej, językowej, artystycznej, można kodować wyłącznie offline lub łącząc aktywności unplugged z pracą z wykorzystaniem robotów edukacyjnych i sprzętu komputerowego.  Z programem „Uczymy dzieci programować” nauka podstaw programowania będzie dla dzieci wartościową, wszechstronnie rozwijającą lekcją i świetną zabawą.

Metoda dobrego startu to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na procesy instrumentalne: percepcyjne i motoryczne. Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczne (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki). Celem metody jest jednoczesne usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. W jej założeniach leży więc usprawnienie i koordynacja, czyli integrowanie funkcji wzrokowo-słuchowo-ruchowych, a także harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych.

Glottodydaktyka to specjalnie opracowany plan, który ma na celu wdrożenie nauki czytania i pisania u najmłodszych dzieci, poprzez dostosowanie się do ich możliwości umysłowych, fizycznych i emocjonalnych. Program nauczania wdrażany jest najczęściej już w żłobkach, a następnie kontynuowany w grupach przedszkolnych oraz szkołach. Tak wczesna edukacja jest uzasadniona, ponieważ dzieci już w drugim roku życia wykazują największe możliwości rozwojowe. Glottodydaktyka jest ściśle związana z indywidualnym podejściem do każdego dziecka. Ma to ogromne znacznie, ponieważ wpływa na funkcje szybko rozwijających się małych organizmów. Przyspieszenie lub zaniżenie poziomu niesie ze sobą konsekwencje. Dlatego w celu zapewnienia odpowiedniego nauczania, szczególnie u dzieci małych, opracowano wiele elementów do codziennego wykorzystania, które tę naukę zamienią w zabawę.

Istota pedagogiki Marii Montessori polega na stwierdzeniu, że każde dziecko jest inne i powinno rozwijać się według stworzonych przez siebie indywidualnych planów rozwojowych. W planach tych zapisane są jego możliwości, kompetencje i umiejętności, umożliwiające mu naukę samodzielną i efektywniejszą. Podstawową formą jest tu zabawa i indywidualne zdobywanie doświadczeń przez dziecko. Pozwala na zorganizowanie przejścia od zabaw dziecięcych do elementów pracy. Opiera się na tym, co interesuje dziecko, pobudza jego ciekawość, sprzyja jego uniesieniom i sprawia mu satysfakcję, a tym samym prowadzi do sukcesu. W pedagogice Freineta najważniejsza jest swobodna twórczość uczniów, a wyrazem jej są różne formy ekspresji artystycznej i praktycznej dziecka. Ta zaś może być wykorzystana do wyzwolenia w dzieciach postawy twórczej w różnych dziedzinach życia, a dla nauczyciela jest bogatym źródłem poznawania ucznia. 

 Drama to metoda nauczania i wychowania sprzyjająca wszechstronnemu rozwojowi dzieci i przygotowująca ich do odgrywania ról społecznych w zmieniającej się rzeczywistości. Dzięki odwoływaniu się do indywidualności każdej jednostki ludzkiej, sprzyja wydobywaniu i rozwijaniu najbardziej pożądanych cech osobowości człowieka. Rozwija samodzielność w myśleniu i kreatywność zarówno dzieci, jak i prowadzącego zajęcia, kształci umiejętność nawiązywania dialogu, a także aktywność emocjonalną, pozwala samodzielnie dochodzić do wiedzy.

Metoda Ruchu Rozwijającego to system ćwiczeń ruchowych prowadzący do poznania własnego ciała, kształtujący związek jednostki ćwiczącej z otoczeniem fizycznym, prowadzący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem i do współdziałania w grupie oraz dzięki spontanicznemu kreatywnemu ruchowi dający możliwość swobodnej ekspresji osobowości. Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne jest wszechstronna w swoim oddziaływaniu. Za pomocą ruchu oddziałuje na sferę motoryczną, poznawczą, emocjonalną i społeczną, przez co harmonizuje rozwój psychoruchowy i niweluje istniejące deficyty rozwojowe.

Metoda Klanza oparta na różnego rodzaju zabawach i grach, m.in. celem integracji grupy rówieśniczej. Gry i zabawy zapewniają dobrowolność uczestnictwa, wykluczają rywalizację, pozwalają na możliwość komunikowania się przez ruch, słowo, sztuki plastyczne i inne środki wyrazu. Pomagają one dzieciom przezwyciężyć ich lęki i obawy oraz ułatwiają swobodną komunikację. Tańce dają możliwość uwolnienia się od wewnętrznych napięć i obaw. Kanalizują nagromadzone w dzieciach emocje poprzez aktywność ruchową. Odczuwane podczas zabawy przeżycie zadowolenia i radości pozwala dzieciom na budowanie poczucia własnej wartości i zwiększa poczucie przynależności do grupy

Gimnastyka dla mózgu, czyli zabawy rozwijające pamięć, koncentrację i spostrzegawczość.  Okres przedszkolny i wczesnoszkolny są umownie nazywane tzw. “wiekiem pamięci” – dzieci w tym wieku z wielką łatwością zapamiętują nowe informacje: nie tylko fakty, ale także nowe słownictwo, sekwencje zdarzeń, konkretne zachowania, itp. To tzw. pamięć mechaniczna polegająca na reprodukcji materiału.

Twórczość przejawia się w każdej dziedzinie działalności ludzkiej – artystycznej, naukowej, wychowawczej. Jest bardzo ważna w kształtowaniu osobowości dziecka. Rozbudzanie twórczego myślenia u dzieci rozwija ich wyobraźnie i zdolności do ekspresji twórczej, zachęca do oryginalnego i nowatorskiego myślenia, a także ułatwia dostosowanie się do zachodzących zmian.